Feestdagen

Vorige week donderdag is mijn schoonmoeder verhuisd van de universiteitsbuurt naar Turah, een kleine gemeente zo'n 15 km ten oosten van Missoula. Ze hebben daar een prachtige 'log home' gekocht, een huis gemaakt uit boomstammen, middenin de bossen, de bergen en de sneeuw.

Vrijdag moesten we dan naar Helena, de hoofdstad van Montana, rijden omdat 'Uncle Sam' weer vingerafdrukken en foto van mij moest hebben voor de vernieuwing van mijn verblijfsvergunning. In praktijk dus om 5u30 opstaan, over een gevaarlijke bergpas en door een sneeuwstorm rijden om daar om 8u voor 2 seconden de afdrukken te laten nemen. En dan terug over de bergpas en door de sneeuw naar huis.

Zaterdag, zondag en maandagochten zijn we dan weer gaan snowboarden (met schitterende condities!).

Op kerstavond zijn we bij de schoonzus gaan eten (prime rib) met Angela's vader, en op kerstdag zijn we bij de moeder gaan eten (weer prime rib). De foto hierboven is van die dag.

Een min of meer witte kerst

Eerst en vooral wens ik iedereen een zalig kerstfeest toe!

Hier in de vallei is het maar een beetje wit, er ligt nog wat oude sneeuw en een dun laagje nieuwe sneeuw, dus met een beetje verbeelding kunnen we het toch nog een witte kerst noemen!

Drukke Week

Het is de week voor Kerstmis maar afremmen zit er bij ons niet bij. Vrijdag, zaterdag en zondag zijn we telkens in de voormiddag gaan snowboarden, terwijl we in de namiddag en avond nog een heleboel andere dingetjes moesten doen. Zo moest ik vrijdagnamiddag nog wat werk gedaan krijgen, waarna we 's avonds naar een wedstrijd van de Missoula Maulers zijn gegaan. Dat is de lokale ijshockey ploeg die dit jaar is opgericht.

Ondanks het feit dat er maar een 500-tal bezoekers waren vond ik de sfeer veel beter dan een doorsnee Grizzlies football wedstrijd waar er 23 000 toeschouwers zijn. Ik vond de wedstrijd ook veel leuker (en minder saai)...

Zaterdag en zondag moesten we dan weer gaan winkelen, deels voor voedsel en deels voor kerstcadeautjes... En ook een beetje voor mezelf, want ik heb mezelf een nieuw paar snowboard boots en bindingen aangeschaft :)

Gisteren en vandaag draaien rond werk, want dat moet ook gebeuren, gezien ik er de volgende dagen weer weinig tijd voor ga hebben:
Morgen gaat Snowbowl (het lokale skigebied) weer open na 3 dagen zware sneeuw in de bergen, dus zijn we moreel verplicht om de 'fresh untracked powder' te gaan begroeten!

Morgen namiddag komen ze dan onze kabel installeren. We hadden sinds juni eigenlijk gratis kabel tv (gewoon de kabel aan de tv aangesloten en daar was het signaal!) maar daar is vorige week een einde aangekomen, dus vanaf nu zullen we moeten betalen voor de TV. We switchen dan ook over van DSL naar kabel internet, in theorie zou dat veel snellere internet moeten opleveren, maar met kabel weet je maar nooit!

Still Alive

Het is alweer een tijdje geleden dat ik gepost heb dus even een update:

Vorige week was het Sinterklaas en dat moest natuurlijk gevierd worden, ook al zijn we in de States! Buiten Sinten gemaakt uit chocolade en speculaas heeft de Sint ook een nieuwe snowboard voor Angela meegebracht, en een horloge voor mij... niet zo maar een horloge hoor, maar eentje met ingebouwde barometer, thermometer, altimeter enz. De horloge heeft ook een kompas en kan de helling meten, waarmee het dan kan berekenen hoe snel je een helling bent afgeskied/gesnowboard, en hoeveel pisten je die dag hebt gedaan enz.. Echt een heel vernuftig toestelletje, perfect voor mijn 'gadget cravings' :D

In de afgelopen 2 weken ben ik natuurlijk ook gaan snowboarden. De condities beginnen langzaamaan te verbeteren dankzij een bijna constante aanvoer van lichte sneeuwval, maar al bij al denk ik dat de condities de vorige jaren rond deze tijd beter waren.

In de vallei hebben we vorige week een paar dagen boven het vriespunt vertoefd en veel sneeuw is toen gesmolten. Zondag heeft het wel terug gesneeuwd dus lang zijn we niet zonder sneeuw geweest.

Verder heeft Angela vandaag haar laatste 'final' (=examen) afgelegd, dus heeft ze nu vakantie tot rond 20 januari! Ik in tegenstelling heb veel werk en veel off-time zit er in de volgende weken dus niet in... maar ik ga wel zo veel mogelijk in de ochtend een paar uurtjes snowboarden voor ik begin te werken, dus klagen mag ik niet!

Butte's Evel Knievel is niet meer

Iedereen heeft al wel eens gehoord van de grootste stuntman aller tijden, Evel Knievel. Misschien heb je ook gehoord dat hij gisteren overleden is, maar wat je waarschijnlijk niet wist is dat Evil Knievel een Montana native was. Geboren en getogen in Butte, Montana, anderhalf uur verder ten oosten van ons op de I-90.

Rest in Peace, Evel!

Turkey Day

Morgen is het alweer Thanksgiving, ook wel gekend als Turkey Day (of simpelweg T-day). Het is inderdaad die dag dat alle Amerikanen terug naar het ouderlijke huis keren om een reuzegrote kalkoen te eten. Wij gaan ook lekker kalkoen eten bij mijn schoonmoeder, en daarna gaan we voor een dessertje nog langs de schoonzus.

Qua weer is het vandaag iets rustiger, het heeft deze nacht wel een klein beetje bijgesneeuwd maar niet meer dan een centimetertje. Ondanks de zon zijn de temperaturen vandaag wel echt winters... we zijn niet verder dan -6C opgewarmd en deze nacht belooft voorlopig de koudste nacht van het seizoen te worden.

Vrijdag is het dan weer 'Black Friday', dat is de dag waarop de meeste winkels hun grootste kortingen van het jaar aanbieden, maar voor de beste deals moet je er wel heel vroeg bij zijn: de meeste winkels gaan al om 5u open en er is maar een beperkte hoeveelheid van de beste deals in voorraad, dus meestal staat er om 4u al een grote lijn mensen te wachten voor winkels zoals Best Buy, Staples, Wal Mart etc. En met de beloofde temperaturen van rond de -15 zal dat niet al te comfortabel zijn!!

Oh ja, ik was bijna vergeten te vermelden dat de Grizzlies de Bobcats met sprekende 41-20 cijfers hebben verslagen!! Zaterdag beginnen de play-offs!

Foto's van de sneeuwstorm

 

 

 

 

Winter is hier!

Deze ochtend zijn we opgestaan met een dik pak sneeuw, het heeft al heel de nacht gesneeuwd en het blijft blijkbaar maar komen, zo zitten we nu al rond de 25 a 30 cm! Verschillende plaatsen hier in de buurt zitten zonder stroom omdat het gewicht van de natte sneeuw (de temperatuur ligt maar net rond het vriespunt) een paar stroomkabels heeft doorgebroken. Er lagen voor ons huis ook een paar grote takken die van de bomen zijn afgebroken, en veel kleinere bomen en struiken zijn helemaal doorgezakt. Mij kan het toch niet deren hoor, want wie mij kent weet dat ik een echte sneeuw-freak ben :P

De vooruitzichten zien er trouwens ook winters uit, want hoewel het nu nog relatief warm is zou het tegen woensdag en donderdagochtend wel eens in de 'single digits' kunnen zijn, wat in celsius vertaald wordt naar temperaturen tussen -12 en -17. Nu maar hopen dat het daarna niet terug warmer wordt en dat de sneeuw blijft komen, want de snowboard kriebels beginnen echt wel boven te komen nu :)

UPDATE: De electriciteit is thuis nu ook uitgevallen. Ik ben dan maar naar 1 van mijn clienten hier in Missoula gereden, waar ze nog wel electriteit hebben. Ik heb onze Ford Ranger trouwens moeten verplaatsen naar onze oprit in de 'alley' omdat er grote takken op auto's aan het vallen waren in de straat.

Cats vs Griz

Dit weekend is het weer tijd voor de Montana football derby: de Montana State Bobcats uit Bozeman nemen het op tegen onze University of Montana Grizzlies. Het wordt dit jaar in Bozeman gespeeld en ik betwijfel dat ik de 3u rit ga rijden, maar als ik niet ga zal ik zoals bijna iedereen in Montana zeker aan de TV gekluisterd zijn. De Grizzlies hebben eigenlijk niet veel te verliezen, want ze zijn dit jaar nog altijd onverslagen en nu al kampioen in de Big Sky Conference met gevolg dat ze ook al zeker zijn van kwalificatie voor de nationale play-offs. Het blijft natuurlijk een wedstrijd van prestige en het zou toch spijtig zijn om de "Cats" toch nog een lichtpunt in hun miserabel seizoen te geven :P . Ja hoor, sport-rivaliteit kan je overal ter wereld vinden!

Hier is nog een filmpje dat wordt afgespeeld elke speeldag net voor de wedstrijd begint (echt de moeite!). In de vorige post is nog een schitterend filmpje van de sfeer in het stadium voor de Griz-Cats wedstrijd van vorig jaar.

Griz - Cats 2006

Video van de sfeer in het Washington Grizzly Stadium net voor de Griz vs Cats wedstrijd van vorig jaar. Ik zat aan de rechterkant in het midden achter de palen.

Terug Thuis

Sinds donderdagavond ben ik terug in Missoula na een lange maar rustige reis. De vluchten waren allemaal op tijd en ik had goede plaatsen op het vliegtuig dus ik mocht niet klagen.

Qua nieuwigheden valt er te vermelden dat de harde schijf van mijn relatief nieuwe Dell laptop (gekocht in Juli) het voor bekeken hield afgelopen woensdag, maar gelukkig had ik er nog wel een garantie op dus vrijdag kwam een nieuwe harde schijf al aan met de post. Natuurlijk is het geen leuke ervaring maar ik had wel de meeste data op een externe harde schijf als back up, dus zo'n ongeloofelijk groot drama was het niet, al moest ik wel alle programma's opnieuw installeren.

Deze ochtend heeft het trouwens voor een half uurtje gesneeuwd en er lag zowaar een centimetertje sneeuw.. nu maar hopen dat het in de bergen echt begint te sneeuwen want in de skigebieden ligt nog maar bijster weinig sneeuw :(

Belgische Piloten

Sinds deze ochtend ben ik nog eens in Belgie. Gisteren ochtend ben ik om 6:40 lokale tijd vertrokken in Missoula en na een tussenstop in Denver en Washington DC ben ik deze ochtend om 6:15 aangekomen te Brussel.

Ik ben met United gevlogen, en 1 van de leuke dingen die ze op hun vliegtuigen hebben is dat je de communicaties van de cockpit kan volgen op 1 van je persoonlijke radio kanalen. Toen we boven Engeland vlogen was het wel grappig om de piloten van Air France en Alitalia met hun zware accenten te horen praten, maar dichter bij Belgie was ik wel verrast dat de Belgische/Vlaamse piloten van Brussels Airlines ook een heel zwaar accent hadden in hun Engelstalige communicaties met de Air Traffic Controllers. En ik maar altijd zeggen dat Vlamingen heel goed in talen zijn! Misschien buiten onze piloten geteld dan! :P

Er was trouwens nog een andere vernoemenswaardige gebeurtenis op mijn trip. Na onze push-back op de luchthaven van Washington Dulles bleek opeens dat 1 van de passagiers op de verkeerde vlucht zat. Ze moest niet naar Brussel maar wel naar ... DENVER!! Wat een grove fout van het gate personeel, en toch wel interessant dat iets dergelijks nog altijd kan gebeuren op nota bene een internationale vlucht!

Mountainbiking in de Rattlesnake

Woensdag was een prachtige herfstdag met bijna 20 graden en daar moest natuurlijk van geprofiteerd worden! Ik heb mijn mountainbike nog eens 'uit de stal genomen' en ben van huis noordwaarts gereden, langs de Rattlesnake Creek. De Rattlesnake is niet alleen een bergriviertje dat naast ons huis stroomt en een paar honder meter verder in de Clark Fork uitmondt, maar is ook de naam van een "Recreation Area" en aansluitende wildernis een beetje verder stroomopwaarts.

Die "Rattlesnake Wilderness Boundary" was voor mij de eindbestemming van de rit. Een wildernis is een gebied waar absoluut geen wegen zijn, waar geen mechanische voertuigen toegelaten zijn (inclusief fietsen!), en waar geen permanente structuren toegelaten zijn. Zo moet je zelfs een vuurring voor je kampvuur afbreken nadat je het gebruikt hebt enz. De Rattlesnake wildernis ligt in vogelvlucht op een paar kilometer van ons huis, en naast ongerepte natuur kan je er oa. grizzly beren, zwarte beren, berggeiten, elanden enz vinden!

Anyway... zo ben ik dus van thuis vertrokken en ongeveer 22 kilometer noordwaarts (en bergop) gereden. De eerste paar kilometer moest ik nog door de bewoonde Rattlesnake Valley rijden, maar de rest van de trip was op een bosweggetje dwars door prachtige dennenbossen. Deze tijd van het jaar staan de lorken in een prachtig geel kleedje en het is echt onbeschrijfelijk mooi om dat contrast van groene dennenbomen tegen schelgele lorken en hoge bergen te zien. Ik had graag een foto laten zien maar ... was ik toch wel vergeten de batterij in mijn camera te steken zeker! :(

A Beautiful Fall Morning

 

Mooi he, die mist over de rivier?

Montana Grizzlies

Vorige week was weer ontzettend druk.. Ik ben momenteel aan 4 projecten tegelijkertijd aan het werken en natuurlijk wil elke client zo veel mogelijk werk zo vroeg mogelijk gedaan hebben! Ondanks hun druk laat ik mijn weekends toch niet verknallen aan werk en neem ik die tijd gewoon vrij. Zaterdag ben ik na een leuke wandeling in de Rattlesnake recreation area naar de wedstrijd van de Grizzlies gegaan. De "Griz" hebben dit seizoen nog niet verloren en deze keer hebben ze weer lelijk uitgehaald naar de Northern Colorado Bears: de wedstrijd eindigde met sprekende 52-7 cijfers.

Was de wedstrijd niet al te spannend, dan was het weer dat wel: We werden zowaar verrast door een paar stevige sneeuwbuien! Veel bleef er nog niet van liggen maar het is duidelijk dat de winter nu echt voor de deur staat. De bergen beginnen al goed wit te kleuren en het aftellen naar de openingsdag van de skigebieden is officieel begonnen. Lookout Pass, traditioneel het eerste gebied dat z'n deuren open doet, plant op 8 oktober te openen, maar spijtig genoeg zal ik op die dag nog net op de terugweg zijn van Belgie.

Voor diegenen die het nog niet wisten, volgende maandag 28 okt vertrek ik dus nog maar eens naar ons pierenlandje (de 3e keer dit jaar al!). Ik vlieg deze keer met een full fare ticket van United via Denver en Washington Dulles naar Brussel. Met de mijlen van deze vlucht kom ik op mijn mileage plus over 50 000 mijlen... dus volgende keer kan ik gratis vliegen!

Paws Up ATV riding & Montana Master Chefs

Zaterdag waren we uitgenodigd bij Paws Up, een guest ranch een beetje verder op Highway 200. Paws up is een vakantieplaats waar natuur en luxe hand in hand gaan. Zo heb je de keuze tussen een ranch huis met persoonlijke kok, een luxe cabin of een luxe tent (met grote flat screen tv, verwarming, king size bed enz), ook weer met luxe diners inbegrepen. De 'goedkopere' tenten kosten gemiddeld 600-700 dollar per nacht.

Niet bepaald een plaats voor een leek zoals mij dus, was het niet voor het feit dat Angela er deze zomer (en nu nog op donderdagen) heeft gewerkt. Personeel (en hun familie) krijgen allerhande voordelen en zo mochten we er deze zaterdag gratis een ATV ride [all terrain vehicle ofte vierwieler] komen doen op hun gebied, dat waarschijnlijk even groot is als een vlaamse provincie. Het was echt een schitterende ervaring, niet alleen omdat je aan het stuur van zulk een leuk machientje zit, maar ook omdat de lorken nu helemaal verkleurd zijn. Zo zie je de normaal groene dennenbossen nu gemengd met schittende gele kleuren. We zagen op de trip ook een groepje White Tail hertjes achtervolgd, zo bleek het, door een elk. Toch maar een raar zicht hoor!

De dag was met die ATV ride nog niet gedaan, want we waren ook uitgenodig op de Master Chef cook-off. Twee gerenomeerde chefs namen het tegen elkaar op voor een publiek van bekende / rijke mensen.... en onszelf :) Ook deze ervaring was reuze, vooral omdat we na de cook off ook nog met de chefs een biertje (of 2) hebben kunnen drinken. 1 van de chefs was Elia Aboumrad, die vorig jaar 1 van de finalisten was van "Top Chef", een reality-kook show op Bravo TV.

Link naar Montana Master Chefs: montanamasterchefs.com
Link naar Paws Up Resort: Pawsup.com

Nog maar eens over beren

Vandaag ben ik even gaan wandelen met de honden in het park en ja hoor, daar was weer een zwarte beer lustig aan het knabbelen op een stukje hout. Spijtig genoeg had ik geen camera mee dus geen foto :(

Columbus Day & My Montana

Vandaag is het in de USA Columbus day en zoals de naam al doet vermoeden viert/herdenkt men op deze dag de aankomst van Christoffer Columbus in de America's. Deze 'feestdag' is nochtans behoorlijk controversieel, want als de Italiaanse bevolking op deze dag hun roots vieren, dan zijn de native americans vandaag eerder in rouwstemming om het 'begin van het einde' te herdenken. Zo wordt deze dag in South Dakota bijvoorbeeld Native American Day genoemd ipv Columbus day.

Persoonlijk trek ik me van deze dag niet veel aan. Voor Angela is het een gewone schooldag en zo is het voor mij een gewone werk dag.... en over die werk dag gesproken, later vandaag zou de nieuwe MyMontana.com gereleased worden, dit is een portal voor alles wat met Montana te maken heeft. Ik werk als consultant/programmer mee aan de realisatie van deze website, dus als je wat van mijn werk wil zien volg dan zeker deze link. (als je een simpele website met tekst links ziet dan betekent het dat de nieuwe website nog niet online is :))

Beren

Deze week was er weer een berenfamilie in de stad die ze hebben moeten verplaatsen. Blijkbaar is er door de hete droge zomer minder voedsel in de bergen (bessen enz), en komen de beren hier op zoek naar fruitbomen en afval. Ze hebben een tijdje moeten wachten om de beren te vangen omdat ze in een boom zaten, en dat deed me denken aan een gebeurtenis een paar jaar geleden hier in Missoula, toen ze ook probeerden een beer uit een boom te halen. Na lang wachten hebben ze een trampoline onder de boom gezet en die beer dan verdoofd, maar dat liep niet af zoals ze verwacht hadden. Kijk maar eens naar dit filmpje ervan:

Regen (en sneeuw)!

Gisteren heeft het de hele dag gegoten zoals we het al lang niet meer gewoon waren, en in de bergen is de eerste echte sneeuw gevallen! Vandaag is het weer droog en de zon begint er weer door te komen, maar het is nu echt duidelijk dat de herfst aangekomen is. De nachten beginnen in de vallei dicht bij het vriespunt te komen en de bomen beginnen al mooi te verkleuren.

Qua gebeurtenissen valt hier niet veel te vertellen, misschien buiten het feit dat er een beer met 3 kleintjes gespot is op de heuvel (North Hills) achter ons huis, maar die zouden volgens het nieuws al verplaatst zijn naar de wildernis.

Op woensdag krijgen we nog eens bezoek van Belgie. Mijn moeder en haar vriend komen op bezoek voor een weekje, en hopelijk hebben ze nog wat geld over want ze stoppen eerst voor 2 dagen in Las Vegas! :) We zouden normaal gezien op Zondag naar Yellowstone gaan , wat voor mij de 3e keer in minder dan een jaar zou zijn!

Ziek

Deze week heeft de herfst echt zijn intrede gedaan met regen en koelere temperaturen, en ja hoor... het weer moet maar een beetje Belgisch aanvoelen of ik krijg alweer een stevige verkoudheid! :(

Glacier National Park

Dit weekend zijn we nog eens naar Glacier National Park geweest, mede omdat de 'Going to the Sun Road' officieel dicht ging op zondagavond (althans het stuk rond Logan Pass). Deze weg loopt midden door het park en biedt ongeloofelijk mooie overzichten van de prachtige bergen en valleien van het nationale park.



Vrijdagnamiddag zijn we dus vertrokken en na een rit van 2,5 uur zijn we aangekomen aan de KOA kamping van West Glacier, waar we een cabin hebben gehuurd voor vrijdag en zaterdag avond. Deze cabin is eigenlijk gewoon een blokhutje met een dubbel bed en een stapelbed zonder enige andere luxe (je moet zelfs je eigen slaapzak meebrengen). Dit was voor ons de beste optie, gezien we onze honden (en kat) hebben meegenomen, en die zijn blijkbaar nergens in het park welkom om te overnachten. Het was eigenlijk heel leuk om in die KOA te overnachten... we hadden de luxe van een eigen bed en cabin, maar tegelijkertijd voelde het ook aan alsof we aan het kamperen waren.


Vrijdagavond zijn we nog snel het park ingereden tot aan Logan Pass, het hoogste punt van de Going to the Sun Road. We hebben een paar snelle foto's genomen van de zonsondergang in het park en dan terug naar de westelijke ingang. Toen we in Apgar aankwamen was het al negen uur en tot onze verbazing waren alle eetgelegenheden al dicht daar! Dan maar verder gereden tot West Glacier, maar daar kregen we hetzelfde te horen: "Sorry, maar onze keuken is al dicht". Uiteindelijk zijn we dan nog maar wat verder gereden richting Koram alwaar we eindelijk nog een restaurant hebben gevonden dat open was.

Zaterdag zijn we vroeg vertrokken met de hoop om wat wilde dieren te spotten in het park, maar we hadden weinig geluk... buiten een hertje en een paar eekhoorntjes hebben we niks gezien de hele weg van West Glacier naar St Mary (aan de oostingang). Van St Mary zijn we het park uitgereden om dan via Babb terug het park in te rijden richting Many Glacier en Swiftcurrent Lake. Ons plan was om daar een mooie wandeling/beklimming te maken naar Grinnel Glacier, maar aan de trailhead hebben we ontdekt dat honden nergens in het park toegelaten zijn (behalve bij de wegen)!! We zijn dan maar stilletjes aan terug naar West Glacier gereden, en het ongeluk stopte daar nog altijd niet: Op een stopplaats wilde ik de camera nemen maar de nekband bleef ergens achter steken en de camera viel op de grond, eerst door op mijn voet te botsen (waardoor het lens deksel eraf vloog), daarna door op het lens glas te landen, met resultaat dat er nu een vieze kras op mijn 70-300mm lens is :( .

Gelukkig was het niet allemaal slecht nieuws die dag, want we hebben uiteindelijk toch nog een zwarte beer gezien op de helling net voor de 'wheeping wall'... ik had liever eens een grizzly gezien, maar een zwarte beer zien is toch nog altijd een leuke ervaring, ondanks het feit dat ik er nu toch al meer dan 10 keer eentje (of meerdere) heb gezien (inclusief een moederbeer met 2 kleintjes achter de hoek in onze straat).

Gisteren hebben we het rustig aan gedaan en zijn we via de oostelijke kant van Flathead Lake terug naar Missoula gereden, en zijn we gestopt in de Bison Inn vlakbij de National Bison Range om een bison burger te eten...

Koelere dagen

Het einde van de zomer is officieel in zicht en we worden het stilletjes aan ook gewaar door de koelere temperaturen. Overdag gaan we niet meer over de 30 graden en 's nachts begint het nu echt koud te worden. Zo is het deze ochtend hier in Missoula nog maar 2 graden (hoewel we toch nog naar 27 graden zouden moeten klimmen deze namiddag), en in Butte een beetje verderop is het zelfs al aan het vriezen (-2C). Ondanks het feit dat we hier nog altijd bijster weinig neerslag hebben gezien beginnen de bosbranden nu toch eindelijk te minderen, en elke dag zijn er meer en meer branden 100% onder controle. De rook is nu ook al een paar dagen uit de vallei en zo kunnen we weer wat beter ademen!

Labor Day Hiking, Footbal and Sailing

In tegenstelling tot bijna de hele wereld is Labor Day hier niet op 1 Mei, maar wel op de eerste maandag van september.

Ik heb het lange weekend al ingeluid op donderdag, wanneer ik 1 van de hoogste pieken zichtbaar van onze vallei heb beklommen. 'North Summit' (2665m hoog volgens mijn gps) ligt net voor Lolo Peak - de absoluut hoogste piek die je van ons huis kan zien met haar 2850m hoogte. De beklimming was behoorlijk lastig en door een verkeerde tip heb ik er nog een langere beklimming van gemaakt dan nodig was (uiteindelijk heb ik meer dan 15km geklommen/gedaald die dag), en daarbovenop kwam nog het feit dat rook weer in de vallei was gekropen voor ik de top had bereikt, dus van de vallei was niets te zien. De kers op de taart was dat ik ook nog eens een platte band had opgelopen op het bergweggetje naar de trailhead :(. Al bij al was het nog altijd een leuke beklimming met schitterende natuur, en gedurende de hele dag heb ik geen mens gezien!

Vrijdag was een gewone werkdag, maar op zaterdag was het eindelijk weer Football tijd met de Grizzlies' eerste wedstrijd van het seizoen, en zoals altijd ben ik dan in het Washington-Grizzlies stadium te vinden samen met 24 000 andere fans :) De grizzlies hebben Souther Utah dan ook vlotjes verlaan met 37-17 cijfers.

Gisteren (maandag) waren we uitgenodigd om mee te gaan zeilen op Flathead Lake en zo hebben we het weekend afgesloten met een hete zomerse dag op het meer!

Spiders On Drugs

Een interessante documentaire...

Bezoek aan Seattle

Vorige maandag zijn we na een rit van 7,5 uur aangekomen in Seattle. We hebben de I-90 genomen vanuit Missoula en die brengt je rechtstreeks tot in het hartje van de stad. Het was een vrij saaie rit, vooral het oosten en het midden van de staat Washington is plat en er valt praktisch niks te zien, behalve de Columbia River vallei dan misschien.

Seattle bleek een heel leuke stad te zijn ondanks het mindere weer. Het was over het algemeen bewolkt maar we mochten niet klagen want buiten een beetje motregen dinsdagochtend hebben we geen regen gezien.

We hebben in het Moore hotel gelogeerd in het centrum van de stad. Als je graag in het centrum van de stad zit en eens iets anders wilt dan die anonieme kettinghotels dan valt dit hotel best aan te raden. De prijs viel heel goed mee (88 dollar per nacht inclusief tax), de kamers waren heel proper en het personeel was heel vriendelijk en behulpzaam. Ons hotel was op 1 blok van de Pike Place Market, die beroemd is voor de viskramen waar ze vissen 'in het rond gooien'.

Naast de bezienswaardigheden bekijken zoals de Space Needle, de International District en Pike Place Market hebben we er een echte culinaire midweek van gemaakt. Seattle heeft een grote aziatische populatie en dat kan je zien aan de restaurants: Elk aziatisch land is er wel vertegenwoordigd met een restaurant. We hebben zelf een Thai's en een Cambodjaans (?) restaurant uitgeprobeerd: beiden waren om je vingers af te likken.

Er waren niet alleen Aziatische maar zowaar ook Belgische plaatsen te vinden. Ik had wat research gedaan op het internet en zo zijn we op de eerste avond in de 'Stumbling Monk' beland in Capitol Hill. Dit cafe' serveert een mooie collectie van Belgische bieren en er is een leuke sfeer. De volgende dag zijn we 's middags naar bierwinkel Bottleworks gegaan in Fremont alwaar we een mooie collectie bier ingeslagen hebben voor de komende wintermaanden in Missoula :) We zijn ook naar Brouwer's gegaan, een cafe/restaurant in dezelfde buurt waar je een schitterende verzameling van Belgische tapbieren en bier uit flesjes kan vinden, naast een paar Belgische gerechten zoals mosselen friet en een soort stoofvlees. Ik heb zelf alleen de frietjes geprobeerd: lekker maar zeker geen Belgische frieten hoor! Ik denk niet dat ze 2 keer gebakken waren en ze hadden de schil er nog aan, dat vind je in Belgie toch niet hoor :)

Pike Place Market:


Seattle vanop de ferry:


Meer foto's kan je hier vinden

Going to Seattle

Afgelopen dinsdag ben ik terug naar Heart Lake gegaan, deze keer vergezeld door Angela, mijn schoonmoeder en haar vriend. Het was weer maar eens schitterend om uit de rook te zijn, maar op de terugweg zagen we dat er weer maar eens een nieuwe brand is gestart, deze keer net ten westen van Missoula. De "Black Cat Fire" heeft hier in de vorige dagen voor nog meer rook en zelfs assen gezorgd.

Woensdag zijn we ook nog eens gaan raften in de Alberton Gorge en ondanks het lage water waren er toch nog een paar grote watervallen, alleen zijn ze nu op andere plaatsen dan de laatste keer in Juli.

Op maandag is het Angela's verjaardag en om dat te vieren gaan we 3 dagen naar Seattle. Ondanks het feit dat dit 1 van de dichtstbijzijnde steden is ben ik er nog nooit geweest dus ben ik wel een beetje benieuwd. We hebben nog geen vaststaand plan maar op de agenda staan sowieso al Pike Place Market, de Space Needle, Chinatown en ook een grote slok zeelucht! :)

Under a blood red sky

Deze ochtend, vanuit onze alley:

Shoveling s**t on our anniversary

Afgelopen woensdag was onze 2e huwelijksverjaardag, maar in plaats van een trip naar de Bahamas zoals vorig jaar hebben we dit jaar een heel ander ding gedaan: we hebben beslist om de huisdieren te gaan helpen die ge-evacueerd zijn uit de Seeley Lake buurt (wegens bosbranden). De Paws Up Ranch, waar Angela deze zomer werkt, heeft hun paardenstallen te beschikking gesteld voor deze diertjes en er was natuurlijk hulp nodig om ze eten te geven, wandelingetjes te maken en... om de stallen schoon te maken. Als dierenliefhebbers konden we het dan ook niet laten om als vrijwilligers wat te komen helpen daar. Nu maar hopen dat karma iets voor ons kan doen :P

Om toch een beetje te feesten zijn we die avond wel in 1 van Missoula's chiquere restaurants gaan eten: The Pearl. Als voorgerecht hebben we 'escargot stuffed in mushrooms' gegeten, en als hoofdgerecht heb ik een 'rack of lamb' besteld terwijl Angela voor de 'Smoked Bison Tenderloin' is gegaan. En om af te sluiten hebben we samen nog een lekker stukje chocoladetaart besteld.

Heart Lake Huckleberries

Vorige Maandag zijn we er nog eens op uit getrokken, deze keer richting Heart Lake. Het meer ligt op een 4 tal kilometer klimmen van een trailhead bij Hoodoo Pass. Hoodoo pass ligt op de grens van Montana en Idaho ten westen van Superior, en ondanks het feit dat deze baan maar een zandweggetje is blijkt deze toch een belangrijke verbindingsweg te zijn tussen Noord Idaho en Western Montana, er zijn dan ook maar 2 echte verharde wegen tussen deze 2 grote gebieden: I-90 over Lookout Pass en Highway 12 over Lolo Pass.

Om terug te komen op de beklimming naar Heart Lake, ik ben met onze 2 hondjes gegaan, en het pad was echt schitterend; ondanks de droogte en hitte was alles in de buurt van onze beklimming ongeloofelijk groen en nat. Er stroomden letterlijk honderden kleine beekjes langs de kant van de berg naar beneden richting Trout Creek. De hele beklimming lang waren er bessen te vinden langs het pad, inclusief Thimbleberries en Huckleberries.

Thimbleberries lijken een beetje op braambessen maar zijn een stuk droger, en er zijn veel meer kleine zaadjes in. Sommige mensen vinden ze maar saai en bitter, maar ik lust ze eigenlijk wel graag.

In tegenstelling tot de Thimbleberries zijn de Huckleberries dan wel ongeloofelijk populair hier. Deze blauwe bessen hebben een unieke smaak en zijn ook enorm populair bij de beren. Deze bessen groeien enkel hoog in de bergen en veel mensen gaan dan ook specifiek klimmen om deze bessen mee naar huis te nemen. Als je ooit al eens hier in de buurt bent geweest dan zal het je ook al wel opgevallen zijn dat elke toeristische plaats een hoop huckleberry-producten verkoopt. Wij eten ze liefst rauw, of gemengd in pancakes, maar er bestaan honderden manieren om ze te gebruiken. Ik heb natuurlijk een mooie ziploc zak vol geplukt en ze hier in de diepvries gestoken. De eersten die ons komen bezoeken dit najaar zullen dus waarschijnlijk getrakteerd worden op lekkere huckleberry pancakes! :P

Heart Lake (1750m) is niet alleen de moeite waard om al die bessen, maar het meer zelf is ook schitterend. Het is omringd door hoge bergen en er lag zelfs nu nog een paar plekjes sneeuw daarboven. Ik had ook mijn vislijn meegenomen (eentje die je in stukken kan demonteren) en heb zowaar een paar mooie forellen gevangen (en losgelaten).

Ik ben ook nog verder naar Pearl Lake (2000m) geklommen, maar Heart Lake vond ik toch mooier.

De volgende afbeelding is genomen met Google Earth:


Het pad naar Heart Lake:


Indian Paintbrush bloemen met Pearl Lake op de achtergrond:


Een deel van het pad naar Pearl Lake was overgroeid met deze bloemen die honderden bijen aantrokken (Heart Lake op de achtergrond):


Wie denkt dat je naar de zee moet om turquoise water te zien heeft het mis (Heart Lake):


Zoals altijd kan je meer foto's vinden op http://kevin.amerikabelgen.com

...nog maar eens over bosbranden

Op dit moment is er weer een nieuwe grote brand, de Jocko Lakes fire, rond Seeley Lake (een 30-tal km te westen van ons) en gisteren was duidelijk te zien hoe de assen en de hoge temperatuur prachtige cumulus-nimbus wolken creeren. Ik heb er zelf geen foto van genomen maar op de inciWeb website staan een paar foto's van dit fenomeen: http://www.inciweb.org/incident/904/ Op deze pagina kan je deze brand ook volgen, die op dit moment de hoogste prioriteit van de USA heeft. Er zijn al een paar honderd huizen geevacueerd en als de brand effectief tot aan Seeley Lake zou komen dan is 1 van de meest populaire vakantie-dorpjes van Montana in groot gevaar! Die inciweb website is trouwens interessant om zware incidenten te volgen in de USA. Nog een pagina die de moeite waard is is de MODIS Active Fire Mapping Program, deze toont de bosbranden die in Noord Idaho en Montana branden en hebben gebrand dit jaar.

De onderwerpen zijn hier de laatste tijd eentonig, maar de bosbranden zijn een onmiskenbaar deel van ons leven op dit moment. Er zijn fire restrictions effectief, waardoor je geen kampvuren of barbecue mag doen behalve in de stad zelf... kamperen is dan ook niet echt leuk meer. Roken mag ook nergens buiten, je moet jezelf in een auto of in een gebouw bevinden om dat te doen, maar gelukkig rook ik niet dus dat is geen enkel probleem :). We hebben ook geregeld rookmist in de stad (hangt af van welke richting de wind blaast) en alle nadelige gevolgen daarvan: Geirriteerde ogen en keel, en ergens gaan wandelen/klimmen/mountainbiken is praktisch onmogelijk omdat je te veel rook binnenkrijgt.. .

Natuurlijk is lang niet alles slecht wat die branden betreft. Eerst en vooral is het best wel spectaculair om te zien, verder zijn branden ook vitaal voor de levens cyclus van de bossen. Na een brand krijgen nieuwe plantjes de kans om te groeien in heel vruchtbare grond. En in die grond groeien het jaar erna ook heel lekkere paddestoelen: de Morel Mushrooms, yumm! Nog een voordeel aan branden is dat alle struiken (undergrowth) zo weg branden zodat de wilde beestjes wat meer plaats geeft, en hebben om te leven, en de nieuwe plantjes zorgen natuurlijk voor een overvloed aan eten voor de hertjes, elanden, beren (ja, beren eten veel meer plantaardig voedsel dan vlees!), knaagdieren, ... . En als er meer van die beestjes zijn, dan is er meer voedsel voor vleeseters zoals mountain lions, wolven, roofvogels, coyotes, ... , en beren :).

Global Warming

Bush roept op tot internationale klimaatconferentie

WASHINGTON - De Amerikaanse president George W.Bush heeft de grote wereldmogendheden uitgenodigd op een internationale conferentie over de klimaatverandering. Die heeft plaats op 27 en 28 september in Washington. Dat meldt het Witte Huis vrijdag.
Doel van de conferentie, die vijftien landen, de Europese Unie en de VN zal samenbrengen, is een langetermijndoelstelling bepalen om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen.

Wat heeft die man toch lef!! Eerst zegt hij nee tegen alles wat ook maar een beetje te maken heeft met het Kyoto Protocol omdat het "de Amerikaanse economie zou schaden", en maakt op die manier het hele protocol tot een lachertje, maar nu gaat hij nota bene zelf een conferentie starten, en zo hoopt hij waarschijnlijk nog zelf de eer op te strijken van een mogelijke reductie in broeikasgas uitstoot.

Ach, hopelijk lukt het toch binnen de kortste tijd om een stevige deuk in die uitstoot te krijgen.... Er zijn nog altijd mensen die de globale opwarming als een sprookje beschrijven, maar als zelfs Bush er iets aan wil gaan doen dan moeten zelfs de grootste nee-zeggers toch even hun plannen gaan herbekijken denk ik.

Kijk maar even naar Montana hier. Er heerst hier al een droogte sinds 7 jaar, dwz dat elk jaar er minder neerslag gevallen is dan het langjarig gemiddelde. De laatste jaren zijn consistent veel te warm geweest ook. Neem nu even afgelopen Juli:

Juli 2007 was de heetste maand ooit geregistreerd hier in Missoula. De gemiddelde dagtemperatuur was 96.5 graden fahrenheit, 35C! Daarmee was Missoula trouwens warmer dan eender welke stad ten oosten van de Rockies, inclusief steden als Dallas, Atlanta, Orlando, Miami, Houston, .... Er zijn 6 dag records gesneuveld, en het absolute hitte record werd op 5 juli gebroken met 107F (41C). De koelste dag van Juli was nog altijd 32 graden.

Blue Angels & Mile Marker 124 Fire

Afgelopen zondag was weer een interessante dag. Toen we opstonden was er iets onmiddelijk duidelijk: er was brand heel dichtbij! De geur van brandende bomen en een dikke rookmist hing in de lucht en onze keel en ogen waren een beetje geirriteerd. Die dag zouden we naar de airshow in Bozeman gaan, maar op het nieuws zeiden ze dat de I-90 gedeeltelijk was afgesloten wegens bosbranden net ten oosten van Missoula, en dat was natuurlijk juist waarlangs wij moesten om naar Bozeman te gaan. We zijn toch maar vertrokken en gelukkig was er nog een baanvak open in elke richting. Er waren verschillende branden, eentje was in East Missoula op een paar kilometer van ons huis, maar die was gelukkig al bijna helemaal geblust. Een beetje verder in Clinton was het een heel ander verhaal. Deze brand was duidelijk veel minder onder controle en we zagen dan ook een heleboel 'hotshots', dat zijn de mensen die in de bergen en bossen branden gaan bestrijden.

Na deze brand werd de rit was rustiger en na iets minder dan 3 uur rijden waren we aan de Gallatin Airport. Vroeger ging ik naar nagenoeg alle airshows in Belgie, maar intussen was het toch meer dan 10 jaar geleden dat ik nog eens een airshow had gezien. Het geluid van de bulderende jets gaf me nog altijd kippevel, en de show van de Blue Angels was echt schitterend! Het enige minpunt was de temperatuur, het was weer een ongeloofelijk hete dag met temperaturen op de tarmac die gemakkelijk boven de 40 graden gingen.

De rit terug was weer rustig - af en toe zagen we rookpluimen van bosbranden in de verte, maar in de buurt van Missoula werd het donker en mistig van de rook. De brand die in de ochtend al buiten controle leek was intussen nog veel groter geworden. We zijn als goede ramptoeristen natuurlijk even gestopt om wat foto's te nemen :P Gelukkig voor ons was de wind gedraaid zodat we aangekomen in Missoula bijna geen last van de rook meer hadden.

De Mile Marker 124 zoals de brand officieel heet brand ook vandaag nog - het heeft intussen al meer dan 1500 acres gebrand. Meer informatie over deze brand zou je hier moeten kunnen vinden.

Hier volgen nog wat foto's. Meer foto's kan je vinden op http://kevin.amerikabelgen.com/main.php/v/Summer07/Fire/

Mile Marker 124 brand in de vroege ochtend:


Op de airshow, heritage flight met een f-16 en een p-51


De Blue Angels


Op de terugweg:
Mama en papa Osprey (visarend) zijn er niet gerust in

Hazy Skies & Mountain Lakes

Gisteren zijn we de Bitterroot Valley ingereden en zijn we naar een verborgen bergmeertje geklommen in de buurt van St Mary's Peak. Het meer ligt op zo'n 2500m hoogte maar gelukkig was er een weggetje dat tot 2100 meter hoogte ging. Van daar was het maar 4 kilometer klimmen tot het meertje. We hadden ons verwacht aan ijskoud water (er lag zelfs nog wat sneeuw hoger op de helling) maar verrassend genoeg was het water behoorlijk warm (voor Montana standaarden natuurlijk)!

Het meer:


Angela & ikke na een verkwikkende plons in het meer:


"Tree hugging Angie"


Met al de bosbranden begint de lucht hier stilletjes aan ook behoorlijk mistig te worden door de rook. De volgende foto's die we op de terugweg hebben genomen illustreren de mooie kant ervan: de zon kleurt helemaal rood wanneer ze begint onder te gaan.

Fish Creek

Vandaag ben ik er nog eens op uit getrokken. Deze keer heb ik gewoon mijn Montana Atlas genomen en er een forest road uitgepikt. Op dus naar Fish Creek, een zijriviertje van de Clark Fork die door Missoula loopt. Het bleek uiteindelijk ongeveer een uurtje rijden over een stoffige zandweg, en Piombo en Tullia sprongen maar al te graag uit de auto toen we zijn aangekomen. Ver zijn we uiteindelijk niet gegaan (een kilometer of 4 in totaal) want het werd weer veel te warm. Gelukkig liepen we vlak naast de North Fork van de Fish Creek en de hondjes zaten dus meer in het water dan op het pad (vooral Tullia, die gewoon ging liggen in de rivier :D)

North Fork of the Fish Creek

Tullia ligt in het water

Piombo & Tullia

...and the heat continues

De hitte blijkt hier met geen stokken weg te krijgen. Ook voor de volgende 5 dagen zouden we constant over de 100 graden Fahrenheit (38 C) moeten gaan en er is nog altijd geen afkoeling in zicht. Qua bosbranden valt het voorlopig nog goed mee, er is er eigenlijk maar eentje (in Montana) dat het vernoemen waard is, en dat is de Fool Creek Fire in de Bob Marshal Wildernis ten oosten van ons dat zo'n 4500 acres heeft gebrand. Gezien dat we hier praktisch altijd wind vanuit het westen/zuiden krijgen hebben we daar absoluut geen last van.

Het slechte nieuws is dat er later deze avond en morgen meer vochtigheid in de atmosfeer gaat zijn - lees onweer - en gezien het hier beneden tegen de grond zo droog is gaan we waarschijnlijk een fenomeen zien dat in Belgie niet zo bekend is: "Droge Onweders". Deze stormen produceren zoals elk onweer regen, wind en veel bliksem, maar gezien het hier zo droog is verdampt die regen gewoon voor het aan de grond komt. Zo krijgen we wel bliksems en wind maar geen broodnodige neerslag. Als dit gebeurt dan krijgen we gegarandeerd een heleboel nieuwe bosbranden.

Als je geinteresseerd moest zijn, hier is een link naar 'Montana Fire Watch 2007'

Heetste dag ooit in Missoula, MT

Gisteren hebben we met een volledige graad het warmte record gebroken voor Missoula. Het was rond een uur 5 zo maar even 41 graden! Gelukkig stromen er een paar lekker frisse bergrivieren door onze stad en we hebben dan ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een beetje te gaan 'tuben' (Met een grote tractor binnenband de rivier afdrijven). Dat was dan ook de 5e dag op rij dat we in/op een rivier te vinden waren: Maandag en dinsdag aan het vissen en zwemmen in Rock Creek, woensdag zijn we gaan raften, donderdag zijn we de Bitterroot rivier ingesprongen en gisteren gaan 'tuben' op de Clark Fork. Life is tough :P

Let trouwens ook even op die weather almanac voor 6 juli. De hoogste temperatuur is nu 41 graden, maar de laagste temperatuur ooit gemeten is zo maar even 31 graden Fahrenheit: dat is een graadje onder het vriespunt! Gisteren zijn we zo maar even 26 graden C gestegen tussen 7u 's morgens (15C) en 5u 's namiddags (41 graden).

Vissen, Raften en Hete Temperaturen

Maandag en dinsdag zijn we naar de 'cabin' gegaan van Angela's stiefvader Mike. Een cabin is een soort buitenverblijf, meestal gebouwd uit boomstammen - en deze cabin bevindt zich in de vallei van Rock Creek, ongeveer een uurtje rijden over een bergweggetje. Rock Creek is nogal bekend bij de vissers omdat er veel verschillende soorten forel te vinden zijn, en een paar van die soorten zijn vrij zeldzaam zoals de 'Bull Trout' en de 'Cutthroat Trout'. Ik heb dit weekend mijn 'fishing license' hernieuwd zodat ik ook dit jaar weer in onze staat mag vissen, dus was ik klaar om wat te hengelen samen met Mike en neefje Justin.

Gisteren hebben we een raft gehuurd en zijn we met een paar vrienden gaan raften in de Alberton Gorge. Dat ligt een beetje stroomafwaarts van Missoula en is bekend om zijn klasse 3 en 4 watervallen. Het was een schitterende dag om op de rivier te zitten want de temperaturen zijn hier stevig aan het oplopen: Gisteren was het 35 graden, maar vandaag en morgen zou het wel eens 40 graden (105 F) kunnen worden! Montana is dus lang niet altijd koud zoals sommige mensen aan de East Coast wel eens durven beweren ;)

Nieuwe Auto

Ja, ja ik weet het, ik schrijf niet genoeg meer in mijn blog, maar het is hier dan ook super druk. Ik ben nu aan 2 verschillende projecten tegelijkertijd aan het werken, en het is zomer wat wil zeggen dat ik ook liever buiten zit dan te schrijven in mijn blog :P

Vorige week zijn we zo naar Fairmont Hot Springs gegaan, 1 van de vele plaatsen waar je naar de termen kan gaan. Het weer was schitterend (hoewel het die dag eigenlijk had moeten regenen) en het warme bronwater deed echt supergoed! Ergens vorige week of de week ervoor zijn we ook naar Garnet Ghost Town gegaan en eigenlijk vond ik dat een stuk insteressanter dan Virginia of Nevada City (Die 2 ghost towns zijn beroemder maar misschien iets te toeristisch naar mijn zin.

We hebben ook (eindelijk) een nieuwe (2e hands) auto gekocht: Een groene 2003 Honda CR-V. Hier beneden een (middelmatige) foto ervan:

Fire Season

Hier in het westen van Montana hebben we koude winters maar ook heel warme en vooral kurkdroge zomers. De combinatie van uitgestrekte wouden en deze droge zomers veroorzaakt elk jaar een heleboel bosbranden. Deze periode heet dan ook niet voor niets het 'fire season'. Volgens sommige bronnen zou het dit jaar niet zo'n hevig brand seizoen moeten zijn door een relatief natte lente, maar volgens andere bronnen zou dat net wel de oorzaak zijn van branden omdat het prairiegras nu hoger staat. 1 ding is zeker: Het zal branden, de vraag is alleen hoe veel en vooral ook waar het zal branden.


Bovenstaande foto werd door een fire behavior analyst genomen in de beruchte zomer van 2000 in het Bitterroot National Forest (hier vlakbij).

Missoula is trouwens een belangrijke plaats voor de bestrijding van bosbranden. We hebben hier namelijk een smokejumpers center, waar niet alleen een heleboel blus-vliegtuigen gestationeerd zijn, maar van waar ook de 'smokejumpers' vertrekken. Dat zijn mensen die met een parachute rond een brand worden gedropt, meestal in de middle of nowhere om bosbranden te blussen. Meer info vind je hier

Nieuwe Beestjes

Bij al de nieuwigheden in ons leven zijn ook 2 nieuwe beestjes inbegrepen. Sinds vorige week hebben we een 2e hondje. Het is een vrouwelijke Rotweiler-Labrador mix, 7 a 8 maanden oud en ze komt van een animal rescue plaats in Polson (MT). We kennen haar verhaal nog niet, maar wat we wel weten is dat ze op de lijst stond om een spuitje te krijgen, dus mag ze zich van groot geluk spreken dat we daar nog op tijd een stokje voor kunnen hebben steken! Ze is alvast een super brave puppy die heel goed luistert. Ze kan wel eens stout zijn maar dat was natuurlijk te verwachten van zo'n jong hondje.



We hebben ook een nieuw kikkertje in ons aquarium/terrarium. Deze keer is het een boomkikkertje..

Een terugblik op onze Europa reis

De afgelopen 4 weken zijn dus behoorlijk hectisch geweest, maar natuurlijk is er zo wel veel stof om over te schrijven...

Begin Mei had Angela haar finals (examens), en ze heeft "straight A's" voor al haar vakken behaald! Onmiddelijk na haar laatste final zijn we in de namiddag van 9 mei vertrokken richting Belgie. Ons originele plan was om te overnachten bij een vriendin in Atlanta, maar de eerste vlucht van Missoula naar Salt Lake City was volgeboekt en gezien we op stand by vlogen hebben we die dus gemist. Het hele plan was daarmee ingeduikt en in plaats van via Atlanta naar Brussel te vliegen moesten we nu via Portland Oregon naar New York JFK vliegen en van daaruit naar Brussel. Na 2 nachtvluchten op rij zijn we zo compleet oververmoeid in Belgie aangekomen op vrijdag 11 Mei.

Tijd om te rusten hadden we niet echt, want de volgende dag zijn we al vroeg met de auto naar Parijs vertrokken, samen met mijn moeder en haar vriend. Parijs was schitterend zoals altijd, en we hadden het voordeel dat mijn moeder vroeger een gids in Parijs was geweest, dus hadden we natuurlijk alle informatie die we nodig hadden bij de handen.

Op maandag zijn we dan terug naar Belgie gereden om daar in de avond het 3e verjaardagsfeestje van mijn neefje bij te wonen.

Dinsdagochtend zijn we dan heel vroeg weer vertrokken naar de luchthaven om naar Rome te vliegen. In Rome hebben we bij een ex-studente van Angela gelogeerd. Dit is een oudere dame die Angela beziet als de dochter die ze nooit heeft gehad :). Zoals het elke Italiaanse 'mama' betaamt heeft ze ons daar 3 dagen vetgemest met ongeloofelijk smakende gerechten. Spijtig genoeg overdreef ze zo in kwantiteit dat we na elke maaltijd gewoonweg ziekgegeten waren.

Op vrijdag zijn we dan terug vertrokken richting Belgie. Na een dagje relatieve rust (shoppen en cafe-bezoekjes) hadden we op zondag weer een grote afspraak: Mijn zus deed haar 'niet-huwelijk'. Een soort huwelijksfeest dus, maar dan zonder officieel te trouwen. Het was enorm leuk om nog eens de hele familie bijeen te zien. Er waren een heleboel mensen die ik al niet meer had gezien sinds ik was vertrokken uit Belgie in 2002.

Tijd om te rusten was er daarna niet, want de dag erna zijn we terug naar de States vertrokken, deze keer vergezeld door mijn vader. We zaten nog altijd met de stand by tickets en ook deze keer viel dat niet goed mee. In Atlanta waren er zo maar even 80 stand by's gelist op de Atlanta-Salt Lake City vlucht, en wij stonden ergens beneden op die lijst. We zijn dan uiteindelijk richting Las Vegas gevlogen waar we de nacht hebben doorgebracht. Het was daar natuurlijk onvermijdelijk om met de slots te spelen, en ik ben dan ook trots om te vermelden dat ik in totaal 1 dollar heb gegokt en ik daar zo waar 12.50 dollar mee heb gewonnen! :P

De volgende dag zijn we dan eindelijk via Salt Lake City tot in Missoula geraakt.

Terug op het internet

We hebben eindelijk internet in het nieuwe huisje, na 5 dagen van telefoontjes naar Qwest (de provider) en 2 bezoeken van techniekers. Blijkbaar was de originele telefoonlijn hier nog van de jaren 40 en moest die helemaal vernieuwd worden. De eerste technieker had dat correct gedaan maar blijkbaar had die de moeite niet gedaan om op een telefoonpaal in de alley te kruipen om de lijn effectief te verbinden. Gisteren is dat dan eindelijk gebeurd en nu hebben we dus terug internet thuis! De telefoontjes naar Qwest waren ook behoorlijk frustrerend, want zoals bijna elk call center tegenwoordig antwoorde daar 8 keer op de 10 iemand met een zwaar buitenlands accent waarbij ik 10 keer moest herhalen wat ik moest hebben voordat ze het begrepen.

Ik heb natuurlijk niets tegen buitenlanders en/of buitenlands accenten, ik ben er natuurlijk zelf 1, maar waarom ze dergelijke mensen in posities plaatsen waar de belangrijkste eigenschap is om de taal correct te spreken, dat snap ik dus echt niet!

Back to normal

Na een hectische maand begint het hier eindelijk terug wat rustiger te worden. Zoals eerder vermeld zijn we dus naar Belgie, Parijs en Rome geweest, is mijn vader ons komen bezoeken, heb ik mijn eigen bedrijfje gestart, zijn we verhuisd enz enz. Op dit moment hebben we nog geen internet in ons nieuwe huis dus schrijf ik even vanuit een lokale sports bar.. Een uitgebreider verslag volgt dus nog in de komende dagen!

Europe, here we come (again)

Morgen vertrekken we weer maar eens richting Europa. We gaan eerst stoppen in Atlanta, waar we een vriendin van Angela gaan bezoeken. Donderdagnamiddag vliegen we dan verder naar Brussel via JFK. Hopelijk komen we dus vrijdagochtend aan in Brussel, om dan op zaterdag naar Parijs te rijden voor een weekendje. Op maandag (?) komen we dan terug naar Belgie voor de 3e verjaardag van mijn neefje. Op dinsdag vertrekken we dan met Brussels Airlines naar Rome, om daar hopelijk mijn universiteitsdiploma op te halen. Rond vrijdag vliegen we weer terug naar Belgie, waar we op zondag naar een familiefeest hebben. En op maandag vliegen we weer terug naar Montana, deze keer vergezeld door mijn vader die ons hier voor 2 weken gaat komen bezoeken. Stil zitten is er dus weer niet bij.

Qua weer is het hier vandaag schitterend - een staalblauwe hemel en een temperatuur die deze namiddag zou moeten klimmen naar 28 graden. Ook afgelopen weekend was het vrij mooi weer en heb ik onder andere Mount Sentinel beklommen. Dat is de berg die zo'n beetje in onze achtertuin ligt en die dus te voet te bereiken is. Hier beneden een paar foto's van die beklimming.

Pileated Woodpecker:


Missoula vanop Mt Sentinel:


De groene strepen op Mt Jumbo zijn veroorzaakt door 'fire retardant' die gedropt is door een 'slurry bomber' bij een grasbrand op deze berg vorige zomer. Blijkbaar doet het het gras sneller groeien ofzo? Verder kan je op deze foto de 'rattlesnake valley' zien en op de achtergrond ook Snowbowl, het lokale skigebied.

Weather Rollercoaster

Het weer hier in Montana kan wel eens grote verschillen tonen in de lente, en zo was het ook deze week. Dinsdag was het lekker warm met 27C en klonk zelfs een plons in de (ijskoude) rivier bijna als een goed idee, en 2 dagen later was het 's middags amper 2C en was het zowaar aan het sneeuwen! Ook deze ochtend was het weer lekker fris (-2) maar de temperatuur zou al terug boven de 10 graden moeten gaan, terwijl er voor zondag weer temperaturen boven de 20 graden worden verwacht. Welcome to the weather rollercoaster of Montana :).

Vandaag is ook eindelijk onze laatste dag op het oude bedrijf. De laatste weken was er bijna niets te doen op het oude werk dus heb ik al een heleboel werk verricht voor mijn nieuw (zelfstandig) bedrijfje, dus in principe werd ik dubbel betaald :D. Tot 22 juni krijg ik nog elke 2 weken een pay check van het oude bedrijf als een soort afscheids bonus (severance pay), dus eigenlijk kan je onze reis naar Europa in de volgende 2 weken bezien als betaald verlof.

Dillon & Anaconda

We zijn aan het overwegen om een 2e hond te nemen wanneer we terugkomen uit Europa, en Angela had op montanapets.org gezien dat Dillon veel honden in hun "Humane Society" hebben die daar al een tijdje verblijven, dus we zouden daar graag eentje van 'redden'. Zo zijn we vrijdag naar Dillon gereden, een rit van zo'n 2 uur en 30 minuten via de I-90 en I-15. We hebben een uurtje doorgebracht in het asiel en hebben een hond gezien die relatief compatibel lijkt te zijn met onze hond Piombo (die min of meer een alpha hond is en dus niet eender welke hond zou accepteren). Hier komt zonder twijfel een vervolg op.

Op de terugweg zijn we via een paar lokale highways terug gereden. Van Dillon zijn we westwaarts over Higway 278 gereden, dan noordwaarts over de Pioneer Mountains Scenic Byway, maar die bleek halverwege gesloten te zijn wegens wegenwerken. Dan zijn we maar 30 km terug gereden tot highway 278 en hebben we die gevolgd via Jackson en Wisdom langs de Big Hole rivier. Deze rivier is wereldbekend door vliegvissers. Er is zelfs een vis in deze rivier die nergens anders ter wereld voorkomt: de Arctic Grayling Trout. We zijn dan verder via highway 274 gereden naar Anaconda, de geboorteplaats van Angela. Na een scenic ritje door Anaconda zijn we dan via de Pintler Scenic Route en de I-90 terug naar Missoula gereden.

Als iemand ooit de kans heeft om deze route te nemen dan kan ik het ten zeerste aanbevelen. Het landschap is gewoonweg onvoorstelbaar. Je kan er mijlenver zien over de prairies met aan elke kant van de weg torenhoge bergen. In de prairies zie je niet alleen duizenden angus koeien grazen, maar je ziet ook gegarandeerd hertjes, antilopen, elanden, adelaars, osprey, enz. Foto's zijn hier te vinden. Neem een kijkje want ze zijn de moeite waard!

Lente

De lente begint nu echt goed door te komen. Het gras in de valleien is terug groen, de heuvels beginnen donkergroen in plaats van beige te kleuren, de bomen krijgen blaadjes en bloesems, en de vlinders en bijen beginnen terug tot leven te komen.

Drukke Maand Mei

Sinds vandaag is het officieel: wanneer we terugkomen uit Europa zullen we verhuizen! We gaan Missoula niet verlaten, maar we gaan wel naar een appartement met meer plaats en zelfs onze eigen tuin! Er zijn 2 slaapkamers waarvan ik er 1 zal inrichten als mijn bureau, gezien dat de 'oude' job binnen anderhalve week eindelijk eindigt. Vanaf dan zal ik dus full-time van thuis uit en als zelfstandige werken.

Met het einde van de oude job komen ook nog een paar administratieve dingen die in Mei zullen moeten gebeuren. Zo zal ik zelf een ziekteverzekering moeten afsluiten, ik zal mijn 401k (= soort groepsverzekering) moeten overzetten naar een IRA en ik moet een paar formulieren indienen bij de Secretary of State zodat ik geen workers compensation zal moeten betalen..

Zoals eerder vermeld gaan we in Mei dan ook nog eens naar Europa. We vliegen naar Belgie, gaan dan een weekendje naar Parijs, dan komen we terug naar Belgie voor de 3e verjaardag van mijn neefje (dat zal de eerste keer zijn dat ik erbij kan zijn), de dag erna vertrekken we dan naar Rome voor 3 dagen, en dan weer terug naar Belgie voor het pseudo-huwelijksfeest van mijn zus (die niet wil trouwen maar wel een trouwfeest wil :D ). En daarna vertrekken we bijna onmiddelijk terug naar de States, vergezeld door mijn vader die ons voor 2 weken gaat komen bezoeken. Zet je schrap!

Backpacking up the Dearborn River

Dit weekend ben ik met de tent en de rugzak de wildernis ingetrokken, samen met de moeder van Angela, haar vriend en een bevriend koppel met hun uit Rusland geadopteerde tweeling. Angela zelf kon er niet bij zijn want ze had te veel schoolwerk te doen. De rivier waarlangs we zijn getrokken heet de Dearborn River, en bevindt zich in het Northern Rocky Mountain Front ten westen van Great Falls (en dat is natuurlijk in Montana). Het Rocky Mountain Front is heel interessant om te zien want van een relatief vlakke toendra gaat het landschap bruusk over in hoge bergen en dikke dennenbossen. Het is ook altijd raar om opeens in een vlakte te zijn, want hier in Missoula zit je natuurlijk constant omringd door bergen.

De trip was niet zo ver (een 4 tal kilometer) omdat we met twee 8-jarige jongens zaten, maar het was toch niet zonder uitdaging, want 2 dagen ervoor had het er namelijk een goede 25cm gesneeuwd en die sneeuw was duidelijk nog meer aanwezig dan we hadden verwacht. Zo hebben we onze tenten opgezet in het midden van de sneeuw, wat voor mij een nieuwe ervaring was. Na het onvermijdelijke kampvuur met marshmallows was het tijd om de tent in te gaan en de koude nacht tegemoet te gaan. 's Ochtends was het maar liefst -5 dus echt comfortabel was het niet in de tent, ondanks het feit dat Piombo toch iet of wat voor kachel heeft gefungeerd. :)

Onderweg van en naar de Dearborn River hebben we trouwens ook een heleboel wilde dieren gezien, zoals een groep van zo'n 30 elk (elanden); whitetail en mule hertjes; bighorn sheep; kraanvogels; en allerhande prooivogels. Hier beneden een paar foto's, en zoals gewoonlijk vind je altijd meer foto's op http://kevin.amerikabelgen.com

Dubois Technologies

Sinds gisteren is mijn business naam eindelijk geregistreerd bij de Secretary of State van Montana. Ik ben nu dus officieel zaakvoerder van Dubois Technologies, een software development bedrijf!

Zoals je kon zien op de webcam shot in mijn vorige post was er een duidelijke sneeuwlijn te zien op Mount Sentinel, de berg die praktisch in onze achtertuin ligt. Gisterenavond was er schitterend licht dus heb ik zelf ondere andere daarvan wat foto's genomen, en het resultaat kan je zien op http://kevin.amerikabelgen.com, met hier beneden een voorproefje.

Dit weekend ga ik trouwens 'backpacking' doen langs de Dearborn rivier in het Northern Rocky Mountain Front. Hopelijk krijg ik daar ook de kans om een paar mooie foto's te nemen.

Mt Sentinel vanop het gras voor het Business Building:


Foto genomen vanuit de auto op weg naar werk deze ochtend: