Even een snelle update:
Ongeveer 2 weken geleden was er een wild fire op Mount Sentinel, dat is de berg net achter de universiteit waar de 'M' op staat. De brand is ontstaan aan de voet van de berg en kroop snel helemaal naar de top, wat voor een spectaculair zicht zorgde. hier is een link naar mijn post op het amerikabelgen.com forum
De afgelopen week waren we in Utah. Angela is er een paar 'informational interviews' gaan doen met een paar outdoor bedrijven: Salomon/Atomic en Kahuna Creations in Ogden en Quiksilver/Roxy in Park City. We zijn namelijk aan het denken om volgend jaar, wanneer Angela gedaan heeft met de unief, naar die regio te trekken. Zo blijven we in de bergen, maar in tegenstelling tot Montana is er veel meer werkgelegenheid en zijn de huizen er relatief een stuk goedkoper.
En woensdag zijn we weer weg, deze keer naar Roatan, een eilandje voor de kust van Honduras in de Caraïbische Zee. Gezien de connecties niet echt goed uitkomen zullen we heen en terug een nachtje in Houston, TX moeten verblijven, en dat blijkt mogelijk voor problemen te zorgen. Woensdag nacht verwachten ze namelijk dat een orkaan (Dolly) in die buurt komt binnenvallen. We volgen dus spannend de laatste ontwikkelingen, en als er meer nieuws is dan laten we het hier wel weten!
maandag 21 juli 2008
donderdag 3 juli 2008
The Yak, Canada, Rock Creek & The Lochsa
Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb gepost, en dat heeft alles te maken met een druk begin van de zomer. Na onze trips naar Atlanta en Colstrip, zijn we 2 weken geleden naar het Noordwesten van onze staat getrokken. We waren er uitgenodigd bij de ouders van onze vrienden Tina & Angie, en die wonen langs de Yak rivier. Deze rivier stroomt door de weelderige begroeiing van het noordwestelijke puntje van de staat, een gebied dat veel meer neerslag krijgt dan onze valleien in west-centraal Montana.
Gezien we zo dicht bij de grens van Canada waren zijn we ook even de grens overgestoken via de Roosville grenspost. Richting Canada was dat heel snel, maar op de terugweg moest de Amerikaanse douane toch even lastig doen omdat we onze honden bij hadden, maar geen documentatie (we moeten kunnen bewijzen dat ze ingeënt zijn voor hondsdolheid enz). Uiteindelijk hebben ze ons laten gaan zonder al te veel verhaal, maar toch weer interessant hoe Canada ons als buitenlanders binnenlaat zonder problemen, terwijl ons 'thuisland' lastig moet doen. De rit van het huis aan de Yak naar de grensovergang was trouwens schitterend: een smal verlaten weggetje door prachtig groene bossen, eerst langs de Yak en daarna langs Lake Koocanusa. De naam van dit meer is een samensmelting van 3 woorden: Kootenai (de rivier die het meer voedt), Canada en USA , gezien het meer over de grens gaat.
We zijn op zondagavond terug huiswaarts gekeerd, en op woensdag waren we weer weg, deze keer naar Rock Creek, een zij-rivier van de Clark Fork die door Missoula stroomt. We waren uitgenodigd door mijn schoonmoeder om mee de rivier af te drijven in hun raft. Rock Creek is een beroemde vlieg vis rivier, en eind juni was de ideale tijd van het jaar om visjes te vangen, wat dan ook geen probleem bleek te zijn: we hebben een hele hoop forellen gevangen.... en terug losgelaten :)
Vorige zaterdag zijn we dan de Lochsa rivier gaan raften. Deze rivier stroomt aan de Idaho kant van Lolo pass en is in de lente 1 van de extreemste white-water rivieren in de States. Normaal gezien loopt de rivier een stuk kalmer tegen het einde van juni, maar door de overvloedige sneeuw van deze winter stroomt de rivier nog altijd super hoog, met als resultaat dat er nog altijd class V monster-rapids zijn! 30 mijl aan 1 stuk white-water, dat is niet niks, dus de volgende dagen zijn we heel rustig thuis gebleven en kon ik eindelijk wat werk gedaan krijgen!
Gezien we zo dicht bij de grens van Canada waren zijn we ook even de grens overgestoken via de Roosville grenspost. Richting Canada was dat heel snel, maar op de terugweg moest de Amerikaanse douane toch even lastig doen omdat we onze honden bij hadden, maar geen documentatie (we moeten kunnen bewijzen dat ze ingeënt zijn voor hondsdolheid enz). Uiteindelijk hebben ze ons laten gaan zonder al te veel verhaal, maar toch weer interessant hoe Canada ons als buitenlanders binnenlaat zonder problemen, terwijl ons 'thuisland' lastig moet doen. De rit van het huis aan de Yak naar de grensovergang was trouwens schitterend: een smal verlaten weggetje door prachtig groene bossen, eerst langs de Yak en daarna langs Lake Koocanusa. De naam van dit meer is een samensmelting van 3 woorden: Kootenai (de rivier die het meer voedt), Canada en USA , gezien het meer over de grens gaat.
We zijn op zondagavond terug huiswaarts gekeerd, en op woensdag waren we weer weg, deze keer naar Rock Creek, een zij-rivier van de Clark Fork die door Missoula stroomt. We waren uitgenodigd door mijn schoonmoeder om mee de rivier af te drijven in hun raft. Rock Creek is een beroemde vlieg vis rivier, en eind juni was de ideale tijd van het jaar om visjes te vangen, wat dan ook geen probleem bleek te zijn: we hebben een hele hoop forellen gevangen.... en terug losgelaten :)
Vorige zaterdag zijn we dan de Lochsa rivier gaan raften. Deze rivier stroomt aan de Idaho kant van Lolo pass en is in de lente 1 van de extreemste white-water rivieren in de States. Normaal gezien loopt de rivier een stuk kalmer tegen het einde van juni, maar door de overvloedige sneeuw van deze winter stroomt de rivier nog altijd super hoog, met als resultaat dat er nog altijd class V monster-rapids zijn! 30 mijl aan 1 stuk white-water, dat is niet niks, dus de volgende dagen zijn we heel rustig thuis gebleven en kon ik eindelijk wat werk gedaan krijgen!
Abonneren op:
Posts (Atom)
