Op veel gebieden vind ik het verschil tussen Belgie en de VS echt wel klein, als je bedenkt hoeveel miljoenen liters zeewater er tussen die twee landen vloeien. Een uitzondering is dan wel de alledaagse mentaliteit van de mensen hier tegenover de Belgen.
Iedereen die de VS wel eens heeft bezocht vindt het raar dat iedereen zo vriendelijk is. Mensen vragen hoe het met je gaat, zelfs als je toevallig oogcontact hebt met een vreemdeling op de straat. In het begin was dat wel even wennen, want tegen dat je begrijpt dat ze een vraag stellen is die persoon alweer weg. Nu ben ik wat meer voorbereid, en weet ik mijn standaard antwoord ("Good, how are you?") af te vuren voor ze alweer buiten bereik zijn.
Het is toch een heel andere mentaliteit dan in Belgie, waar ik het gevoel heb dat iedereen altijd negatief moet zijn over alles. Ik betrap me er zelf ook constant op dat ik praktisch overal kritiek over moet hebben, en dat blijkt veel mensen hier toch te ergeren. Niet dat ze hier nooit negatief zijn, of nergens kritiek op hebben, maar over het algemeen denk ik toch dat de mensen hier een stuk positiever ingesteld zijn en niet altijd aan het zoeken zijn naar iets om commentaar op te geven.
In het begin ergerde die mentaliteit me mateloos want hoewel ze vragen hoe het met je gaat ofzo, ze zijn meestal niet geinteresseerd hoe het echt met je gaat. Het is allemaal zonder twijfel een hypocriete bedoening, maar ik begin het eigenlijk wel meer te apprecieren dan de negatieve Belgische houding. Tijdens mijn laatste bezoek in Belgie ben ik echt verschrokken hoe aggressief en ongeinteresseerd Belgen wel kunnen zijn, zeker in het verkeer! Maar dat is weer materiaal voor een volgende post :).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Hier ben ik weer :-)
Helemaal met je eens. Elke winkel die je binnenkomt wordt je de vraag gesteld "How are you today?". Ik vind ook dat Amerikanen meer de mentaliteit hebben van "als het voor vandaag niet is, dan wel voor morgen". De Belgen leven meer gestresseerd en gehaast. Maar vriendelijk dat zijn ze wel en vinden alles GREAT! hihihi...
Die positieve levenshouding werkt aanstekelijk, vind ik. Sinds ik hier woon, heb ik heel wat bijgeleerd wat 'small talk' betreft. Die Amerikanen kunnen echt een leuk gesprek met je aangaan ook al kennen ze je totaal niet... Vind ik een echte prestatie, hoor!
In Europa hoor je dikwijls de opmerking dat ze oppervlakkig zijn, omdat ze vragen hoe het met je gaat en niet echt geinteresseerd zijn, maar eigenlijk moet je het zien als een vorm van beleefdheid... Ze willen je (op een leuke manier) duidelijk maken dat ze je gezien hebben. Toch wel veel fijner dan dat ze je negeren, niet?
En je hebt gelijk, ze houden niet van kritische opmerkingen zoals Belgen die wel vaker maken... Ze zeggen het veel diplomatischer (let maar eens op het woordje 'interesting')
Groetjes,
Kevin, ik ben het volledig met je eens. En zoals Hilde al zegt: het werkt uiterst aanstekelijk, die vriendelijkheid en opgewektheid! En dat is een van de dingen waarom ik van Amerika hou; je voelt je zelf al dadelijk een stuk beter doordat de mensen om je heen zo vriendelijk zijn.
Een reactie posten