Glacier National Park

Dit weekend zijn we nog eens naar Glacier National Park geweest, mede omdat de 'Going to the Sun Road' officieel dicht ging op zondagavond (althans het stuk rond Logan Pass). Deze weg loopt midden door het park en biedt ongeloofelijk mooie overzichten van de prachtige bergen en valleien van het nationale park.



Vrijdagnamiddag zijn we dus vertrokken en na een rit van 2,5 uur zijn we aangekomen aan de KOA kamping van West Glacier, waar we een cabin hebben gehuurd voor vrijdag en zaterdag avond. Deze cabin is eigenlijk gewoon een blokhutje met een dubbel bed en een stapelbed zonder enige andere luxe (je moet zelfs je eigen slaapzak meebrengen). Dit was voor ons de beste optie, gezien we onze honden (en kat) hebben meegenomen, en die zijn blijkbaar nergens in het park welkom om te overnachten. Het was eigenlijk heel leuk om in die KOA te overnachten... we hadden de luxe van een eigen bed en cabin, maar tegelijkertijd voelde het ook aan alsof we aan het kamperen waren.


Vrijdagavond zijn we nog snel het park ingereden tot aan Logan Pass, het hoogste punt van de Going to the Sun Road. We hebben een paar snelle foto's genomen van de zonsondergang in het park en dan terug naar de westelijke ingang. Toen we in Apgar aankwamen was het al negen uur en tot onze verbazing waren alle eetgelegenheden al dicht daar! Dan maar verder gereden tot West Glacier, maar daar kregen we hetzelfde te horen: "Sorry, maar onze keuken is al dicht". Uiteindelijk zijn we dan nog maar wat verder gereden richting Koram alwaar we eindelijk nog een restaurant hebben gevonden dat open was.

Zaterdag zijn we vroeg vertrokken met de hoop om wat wilde dieren te spotten in het park, maar we hadden weinig geluk... buiten een hertje en een paar eekhoorntjes hebben we niks gezien de hele weg van West Glacier naar St Mary (aan de oostingang). Van St Mary zijn we het park uitgereden om dan via Babb terug het park in te rijden richting Many Glacier en Swiftcurrent Lake. Ons plan was om daar een mooie wandeling/beklimming te maken naar Grinnel Glacier, maar aan de trailhead hebben we ontdekt dat honden nergens in het park toegelaten zijn (behalve bij de wegen)!! We zijn dan maar stilletjes aan terug naar West Glacier gereden, en het ongeluk stopte daar nog altijd niet: Op een stopplaats wilde ik de camera nemen maar de nekband bleef ergens achter steken en de camera viel op de grond, eerst door op mijn voet te botsen (waardoor het lens deksel eraf vloog), daarna door op het lens glas te landen, met resultaat dat er nu een vieze kras op mijn 70-300mm lens is :( .

Gelukkig was het niet allemaal slecht nieuws die dag, want we hebben uiteindelijk toch nog een zwarte beer gezien op de helling net voor de 'wheeping wall'... ik had liever eens een grizzly gezien, maar een zwarte beer zien is toch nog altijd een leuke ervaring, ondanks het feit dat ik er nu toch al meer dan 10 keer eentje (of meerdere) heb gezien (inclusief een moederbeer met 2 kleintjes achter de hoek in onze straat).

Gisteren hebben we het rustig aan gedaan en zijn we via de oostelijke kant van Flathead Lake terug naar Missoula gereden, en zijn we gestopt in de Bison Inn vlakbij de National Bison Range om een bison burger te eten...