The Yak, Canada, Rock Creek & The Lochsa

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb gepost, en dat heeft alles te maken met een druk begin van de zomer. Na onze trips naar Atlanta en Colstrip, zijn we 2 weken geleden naar het Noordwesten van onze staat getrokken. We waren er uitgenodigd bij de ouders van onze vrienden Tina & Angie, en die wonen langs de Yak rivier. Deze rivier stroomt door de weelderige begroeiing van het noordwestelijke puntje van de staat, een gebied dat veel meer neerslag krijgt dan onze valleien in west-centraal Montana.

Gezien we zo dicht bij de grens van Canada waren zijn we ook even de grens overgestoken via de Roosville grenspost. Richting Canada was dat heel snel, maar op de terugweg moest de Amerikaanse douane toch even lastig doen omdat we onze honden bij hadden, maar geen documentatie (we moeten kunnen bewijzen dat ze ingeënt zijn voor hondsdolheid enz). Uiteindelijk hebben ze ons laten gaan zonder al te veel verhaal, maar toch weer interessant hoe Canada ons als buitenlanders binnenlaat zonder problemen, terwijl ons 'thuisland' lastig moet doen. De rit van het huis aan de Yak naar de grensovergang was trouwens schitterend: een smal verlaten weggetje door prachtig groene bossen, eerst langs de Yak en daarna langs Lake Koocanusa. De naam van dit meer is een samensmelting van 3 woorden: Kootenai (de rivier die het meer voedt), Canada en USA , gezien het meer over de grens gaat.

We zijn op zondagavond terug huiswaarts gekeerd, en op woensdag waren we weer weg, deze keer naar Rock Creek, een zij-rivier van de Clark Fork die door Missoula stroomt. We waren uitgenodigd door mijn schoonmoeder om mee de rivier af te drijven in hun raft. Rock Creek is een beroemde vlieg vis rivier, en eind juni was de ideale tijd van het jaar om visjes te vangen, wat dan ook geen probleem bleek te zijn: we hebben een hele hoop forellen gevangen.... en terug losgelaten :)

Vorige zaterdag zijn we dan de Lochsa rivier gaan raften. Deze rivier stroomt aan de Idaho kant van Lolo pass en is in de lente 1 van de extreemste white-water rivieren in de States. Normaal gezien loopt de rivier een stuk kalmer tegen het einde van juni, maar door de overvloedige sneeuw van deze winter stroomt de rivier nog altijd super hoog, met als resultaat dat er nog altijd class V monster-rapids zijn! 30 mijl aan 1 stuk white-water, dat is niet niks, dus de volgende dagen zijn we heel rustig thuis gebleven en kon ik eindelijk wat werk gedaan krijgen!